propterea gaudet, et gratias agit Deo (1) (b1) nostro universa Ecclesia sive quae in coelis, sive quae in terris (2) (b2) et (3) usque ad consummationem saeculi (4) (b3), quia divinus Samaritanus J[esus] C[hristus] D[ominus] N[oster] loco sui constituit Petrum, (5) et Ejus Successores, et dedit Illis gratiam, qua juxta necessitatem Ecclesiae etiam per Æcumenicam (!) Synodum appropians universae Ecclesiae in nomine Jesu congregatae Ejus vulnera alligat (6) (b4) infundens oleum, et vinum Gratiae Salvatoris nostri, et de coelestis doctrinae thesauro profert duos denarios, et dat stabulario (nempe Episcopis), ut omni tempore emere possit (7) unguenta ad sananda vulnera in fide, et moribus prout postulat necessitas uniuscujusque Ecclesiae.
Heu… Heu… (8) (b5) ista ovicula imperita, et infirma rem difficilem excogitavit! Sed gratias ago Deo meo (9) (b6), quia singulariter in spe misericorditer constituit me (10) (b7).
In Christo enim J[esu] D[omino] N[ostro],